س FAالات متداول فنی

کابل اعلام حریق -BS EN 61034 ، BS EN 50267

2021-05-29


علاوه بر کابلهای مقاوم در برابر آتش در سیستمهای آتش نشانی و اضطراری ، نوع دیگری از کابلها نیاز دارند که سیگنالها را به دستگاه اعلانات (نشانگر) منتقل می کند مدارهایی مانند زنگ هشدار ، بوق ، استروب و سایر تجهیزات سیگنالینگ از راه دور.


کابل های اعلام حریق هر کدام تا دمای 105 درجه سانتی گراد کار می کنند تا عملکرد خود را در انرژی رسانی یا ارسال سیگنال به دستگاه خاصی انجام دهند و مشاهده می شود که کابل های مقاوم در برابر آتش در شرایط شدید کار می کنند ، تفاوت اصلی بین کابل های اعلام حریق و مقاومت در برابر آتش این است که آتش کابلهای هشدار دهنده نیازی به حفظ یکپارچگی مدار در شرایط آتش ندارند. فقط سیستم های اعلام خطر را در ابتدای آتش روشن می کند.


کابل اعلام حریق در ماده 760 کد ملی برق آمریکا "NEC" مشخص شده است و شرکت لوازم برقی haoguang یک UL دارای تاییدیه به عنوان تولید کننده شناخته شده است.


کابلهای کم دود و هالوژن


در همه حوادث آتش سوزی ، دود ، هالوژن و گازهای سمی کابل های روکش دار PVC اصلی ترین موانع برای تخلیه ایمن ساختمان یا منطقه است. علاوه بر آزمایش های مقاوم در برابر آتش و مقاوم در برابر شعله ، برخی آزمایش ها برای اطمینان از حداکثر تخلیه ایمن افراد بدون اثرات مضر وجود دارد.


آزمایش های انتشار دود: (IEC 61034 ، BS EN 61034)


این آزمایش برای تعیین چگالی دود است. یک کابل به طول 1 متر در محوطه ای به وسعت 3 متر مکعب قرار داده می شود (آزمایش 3 متر مکعبی نامیده می شود) و از طریق یک پنجره شفاف در معرض پرتو نور قرار می گیرد. این چراغ از طریق محفظه به یک سلول فوتو متصل به تجهیزات ضبط در پنجره انتهای دیگر می رود.


حداقل مقدار انتقال نور بیش از 60٪ پس از ایجاد آتش قابل قبول است. هرچه میزان عبور نور بیشتر باشد ، دود کمتری هنگام آتش سوزی خارج می شود.


آزمایشهای انتشار گازهای اسیدی: (IEC 60754 ، BS EN 50267)


گازهای هالوژن خورنده را می توان با سوزاندن مواد حاوی PVC یا کلر تولید کرد. گاز HCL با آب در چشم ، دهان ، گلو ، بینی و شش ها ترکیب می شود و اسید کلریدریک ایجاد می کند که با استنشاق مونوکسید کربن و کاهش اکسیژن دارای اثرات مضر و افزایش مرگ و میر بالقوه است ، خطرات اضافی بر روی تمام مواد و دستگاههای فلزی در مجاورت وجود دارد. از آتش


IEC 60754-1 ، BE EN 50267 روشی را در تعیین میزان گاز هالوژن اسید غیر از اسید هیدروفلوریک ایجاد شده در هنگام احتراق ترکیب بر اساس پلیمرهای هالوژنه و ترکیبات حاوی افزودنی های هالوژنه گرفته شده از سازه های کابل ، تعیین می کند. هالوژن شامل فلوئور ، کلر ، بروم ، لودین و استاتین است. اگر بازده اسید کلریدریک کمتر از 5 میلی گرم در گرم باشد ، نمونه کابل به عنوان LSZH طبقه بندی می شود.


IEC 60754-2 روشی را در تعیین میزان اسیدیته گازهایی که هنگام احتراق مواد گرفته شده از کابلهای الکتریکی با اندازه گیری pH و رسانایی ایجاد می شوند ، تعیین می کند. این استاندارد به مقدار pH معادل 3/4 در ارتباط با 1 لیتر آب نیاز دارد و مقدار وزن رسانایی نباید بیش از 10uS/mm باشد.


We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies. Privacy Policy
Reject Accept