تک هسته ای اشاره داردداشتن تنها یک هادی در یک لایه عایق. هنگامی که ولتاژ از 35 کیلو ولت تجاوز می کند، بیشتر کابل های تک هسته ای استفاده می شود و رابطه بین هسته سیم و لایه محافظ فلزی را می توان به عنوان رابطه بین سیم پیچ و هسته آهنی در سیم پیچ اولیه ترانسفورماتور در نظر گرفت. وقتی یککابل تک هسته ایهسته از جریان عبور می کند، خطوط میدان مغناطیسی وجود خواهد داشت که از لایه محافظ آلومینیومی یا فلزی عبور می کند و باعث ایجاد ولتاژ القایی در هر دو انتها می شود.
1. برای جلوگیری از تأثیر نیروی الکتریکی ناشی از اتصال کوتاه، باید از کابل های تک هسته ای با استحکام کافی استفاده شود.
(1) اجزای پشتیبان برای مقاومت در برابر نیروی الکتریکی متناظر با جریان اتصال کوتاه مورد انتظار محکم ثابت شده اند.
2. اقدامات احتیاطی ویژه برای AC ولتاژ بالاکابل های تک هسته ای: خطوط AC ولتاژ بالا باید تا حد امکان از کابل های چند هسته ای استفاده کنند. هنگامی که کابل های تک هسته ای برای مدارهایی با جریان عملیاتی بالا ضروری است، اقدامات احتیاطی زیر باید انجام شود:
(1) کابل باید بدون زره یا زره پوش با مواد غیر مغناطیسی باشد. برای جلوگیری از تشکیل جریان های در گردش، لایه محافظ فلزی فقط باید در یک نقطه زمین شود.
(2) تمام سیم های یک مدار باید در یک لوله، مجرا یا ترانکینگ قرار گیرند، یا تمام سیم های فاز باید با گیره های سیم نصب و ثابت شوند، مگر اینکه از مواد غیر مغناطیسی ساخته شده باشند.
(3) هنگام نصب دو، سه یا چهار کابل تک هسته ای برای تشکیل مدارهای تک فاز، مدارهای سه فاز یا مدارهای سیم سه فاز و نول، کابل ها باید تا حد امکان با یکدیگر در تماس باشند. در تمام موارد، فاصله بین لایه های محافظ بیرونی دو کابل مجاور نباید از قطر یک کابل بیشتر شود.
(4) هنگامی که یک کابل تک هسته ای با جریان نامی بیشتر از 250 آمپر باید در نزدیکی دیوار محموله فولادی نصب شود، فاصله بین کابل و بازوی نگهدارنده باید حداقل 50 میلی متر باشد. به جز کابل های متعلق به همان مدار AC که به شکل سه برگی گذاشته شده اند.
(5) مواد مغناطیسی نباید بین کابل های تک هسته ای در یک گروه استفاده شود. وقتی کابل ها از صفحات فولادی عبور می کنند، تمام سیم های یک مدار باید از صفحه فولادی یا جعبه پرکننده با هم عبور کنند، به طوری که هیچ ماده مغناطیسی بین کابل ها وجود نداشته باشد و فاصله بین کابل ها و مواد مغناطیسی نباید کمتر از 75 میلی متر باشد. به جز کابل هایی که متعلق به یک حلقه ارتباطی هستند و به شکل سه برگی قرار می گیرند.
(6) برای اطمینان از اینکه امپدانس یک مدار سه فاز با طول معادل متشکل از کابل های تک هسته ای با سطح مقطع هادی مساوی یا بزرگتر از 185 میلی متر مربع تقریباً برابر است، هر فاز باید یک بار در یک شکاف بیش از 15 متر تعویض شود. از طرف دیگر، کابل را می توان به شکل سه برگی گذاشت. هنگامی که طول کابل گذاری کمتر از 30 متر است، اقدامات فوق لازم نیست.
(7) هنگامی که چندینکابل های تک هسته ایدر هر فاز خط به صورت موازی به هم متصل می شوند، همه کابل ها باید دارای مسیر یکسان و مقطع مساوی باشند. و کابل های متعلق به همان فاز باید تا حد امکان به طور متناوب با کابل های فازهای دیگر گذاشته شوند تا از توزیع ناهموار جریان جلوگیری شود.
