روش تخمگذار ازکابل های اعلام حریقدر واقع ارتباط نزدیکی با محیط نصب و طراحی سیستم آن دارد و به تخمگذار زیرزمینی محدود نمی شود.
هنگامی که خطوط منبع تغذیه و خطوط انتقال سیستم اعلام حریق خودکار نیاز به نصب در فضای باز دارند، تخمگذار زیرزمینی یک عمل رایج و توصیه شده است. این به این دلیل است که تخمگذار زیرزمینی نه تنها می تواند دوام کابل را بهبود بخشد، بلکه به طور موثر از تداخل و آسیب ناشی از عوامل خارجی مانند تغییرات آب و هوا، آسیب های مصنوعی و غیره جلوگیری می کند.
با این حال، در محیط های داخلی، روش های تخمگذار ازکابل های اعلام حریقمتنوع تر هستند با توجه به نیازهای واقعی و طراحی سیستم، می توان از روش های حفاظتی مختلفی برای تخمگذار استفاده کرد، مانند لوله های فلزی، لوله های الکتریکی انعطاف پذیر (فلزی)، لوله های پلاستیکی سفت و سخت بالاتر از سطح B1 یا حفره های سیم بسته. این روش های حفاظتی برای تضمین ایمنی و پایداری کابل ها در حین انتقال و در عین حال کاهش خطر آتش سوزی طراحی شده اند. به طور خاص، سیم‌ها و کابل‌های هسته مسی مقاوم در برابر آتش باید برای خطوط منبع تغذیه و خطوط کنترل اتصال آتش برای اطمینان از تامین برق مداوم و کنترل تجهیزات مرتبط در صورت آتش‌سوزی استفاده شود. خطوط انتقال مانند اتوبوس‌های هشدار، پخش اضطراری آتش‌سوزی و تلفن‌های اطفاء حریق باید از سیم‌ها و کابل‌های مقاوم در برابر آتش یا مقاوم در برابر آتش برای کاهش بیشتر خطرات آتش‌سوزی استفاده کنند.
به طور خلاصه، روش تخمگذار ازکابل های اعلام حریقباید با توجه به محیط نصب و طراحی سیستم به طور انعطاف پذیر انتخاب شود تا ایمنی و پایداری آن تضمین شود. در محیط های بیرونی، تخمگذار در خاک یک عمل رایج است. در محیط های سرپوشیده، روش های مناسب چیدمان و اقدامات حفاظتی باید بر اساس نیازها و مقررات واقعی انتخاب شود.
