چرا اینقدر مهم است که کابل ها و سیم ها نه تنها ضد شعله باشند ، بلکه فاقد هالوژن باشند؟

به هیچ وجه کابل و سیم نباید مانند فیوزهایی عمل کنند که آتش را گسترش می دهد. آنها نباید به عنوان سوخت آتش عمل کنند و نباید مواد خطرناکی را آزاد کنند. این دقیقاً همان اتفاقی است که در مورد موادی رخ می دهد که تاخیر در شعله آنها بر اساس هالوژن ها - یعنی فلور ، کلر ، برم یا ید است. هالوژن ها در پلیمرهایی مانند PVC ، FEP و PTFE وجود دارند. مواد PUR ، PP ، P و TPE اغلب به عنوان بازدارنده شعله اضافه می شوند. آنها می توانند در صورت آتش سوزی فرار کنند و شعله های آتش اطراف را خفه کنند. بعداً ، بعداً ، آنها با بخار آب ترکیب می شوند و اسیدهایی ایجاد می کنند که باعث تحریک چشم ، پوست و سیستم تنفسی می شوند و همچنین به فلز و شیشه حمله می کنند.